на землю - προς τη γη

(ἀσπίδα ἐπὴ πύργῳ Hom.; τι πρὸς τέν γῆν Plat., Polyb. и ἐπὴ γῆς Plat.)

(ἔγχει, ἐπὴ μελίης, χειρὴ γαίης Hom.; βάκτρῳ Eur.)

(τοῖς προσθίοις σκέλεσι Plut.)

λοιπὸν ἔρειδε τὰν γνώμαν Theocr. — подумай об остальном

μηκέτ΄ ἐρείδεσθον Hom. — не напрягайтесь больше, т.е. прекратите борьбу

(ὤμοιν τι Aesch.)

(λίθον ἐπὴ τοίχῳ, v. l. τοίχω Theocr.)

(εὔβοτον ἀμνόν Theocr.)

(τινὰ εὴς ἕδραν Eur.)

(δόρυ πρὸς τεῖχος Hom.; κεφαλέν πρὸς τέν γῆν Arst.)

(πρὸς στέρνα τινά Eur.)

(τινὰ ἐς χεῖράς τινος Theocr.)

(νέφος ἐπὴ τέν γῆν ἐρεῖσαν Plut.)

(βελέεσσιν Hom.; κατά τινος и εἴς τινα Arph.)

ὕπτιος οὔδει ἐρείσθη Hom. — он навзничь повалился на землю;

(ἄγκυραν χθονί Pind.; πλευραῖς ἔγχον Soph.)

(τόξῳ τινά Pind.)

(τὸν πόδα εἰς πηλόν Plat.)

(ὄμμα εἰς γῆν Eur.)

(ἀνταίαν πληγήν Eur.)

(ὁρμαθοὺς μελῶν τέτταρας Arph.)

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

на пустой ή на голодный желудок με αδειανό το στομάχι.

(τινά τινι Eur.)

(γάμους τινί Eur.)

(πόλεμόν τινι Her. и πρός τινα Thuc.)

κοινέν σ. μηχανήν τινος Eur. — сообща составлять план чего-л.

(πολλὰς πόλεις Eur.)

συνάψαι πάντας ἐς μίαν βλάβην Eur. — ввергнуть всех в одно и то же несчастье;

(τῷ Αἰγυπτίῳ πεδίῳ Her.; τῷ ποταμῷ Polyb.)

(ἀλλήλοις Arst.)

συνάψαντος τοῦ χρόνου Polyb. — когда наступило время;

σ. λόγοισι Soph. — беседовать;

(λύπη συνάπτει τινί Eur.)

συνάψω μαινάσι στρατηλατῶν Eur. — я буду сражаться, предводительствуя менадами

(τινι Eur.)

(σ. τοῦ καιροῦ Polyb.)

(τινά τινι Eur.)

(γάμους τινί Eur.)

(πόλεμόν τινι Her. и πρός τινα Thuc.)

κοινέν σ. μηχανήν τινος Eur. — сообща составлять план чего-л.

(πολλὰς πόλεις Eur.)

συνάψαι πάντας ἐς μίαν βλάβην Eur. — ввергнуть всех в одно и то же несчастье;

(τῷ Αἰγυπτίῳ πεδίῳ Her.; τῷ ποταμῷ Polyb.)

(ἀλλήλοις Arst.)

συνάψαντος τοῦ χρόνου Polyb. — когда наступило время;

σ. λόγοισι Soph. — беседовать;

(λύπη συνάπτει τινί Eur.)

συνάψω μαινάσι στρατηλατῶν Eur. — я буду сражаться, предводительствуя менадами

(τινι Eur.)

(σ. τοῦ καιροῦ Polyb.)

πῖαρ ὕπ΄ οὖ. Hom. — тучная почва;

ἔχειν οὖ. κραταίπεδον Hom. — покрывать (собою) твердый пол

(ἐν Διὸς οὔδει, πατρὸς ἐπ΄ οὔδει Hom.)

(πρὸς δώματα Hom.; πρὸς Ἄργος Aesch.; δόμους Soph.; χθόνα Eur.; ἐς Λακεδαίμονα Arph.; ἐπὴ Ποτιδαίας Thuc.)

(τινι ἀποροῦντι Plat.)

(οἴκαδε Arph.; εἰς ἄπειρον Arst.)

(ἀνὰ или κατὰ ἄστυ Hom.)

ἀστέρ ἔρχεται ἀγγέλλων φάος Ἠοῦς Hom. — восходит звезда, возвещающая сияние Зари

(πρὴν ἐληλυθέναι τὸν ἄνεμον Arst.)

(ἐπέν ἔλθῃσι θέρος Hom.)

εἰς λόγους Her. и διὰ λόγων ἐλθεῖν τινι Soph., Plut.; — вступить в разговор с кем-л.;

(εἰς τοσοῦτον αἰσχύνης Plat.; μέχρι τούτου Arst.)

(γέρας ἔρχεται ἄλλῃ Hom.; εἰς ὀλίγους Arst.)

ἐλθεῖν ἐπί τι Hom., Thuc., Plat., Arst.; — приступить к чему-л., заняться чем-л.;

(τινα Her. и πρός τινα Xen.)

ἔ. ἐρέων, φράσων или λέξων Her. — я собираюсь (теперь) сказать, перехожу к вопросу;

ἔρχεο, θέων Αἴαντα κάλεσσον Hom. — беги, позови Эанта

(τι εἰς ἅλα, ἐν πυρί, ποτὴ πέτρας, προτὴ γαίῃ Hom.; σπόρον ἐν νειοῖσιν Theocr.)

(ἐκ χειρός Xen.; β. καὴ τοξεύειν Dem.)

β. δάκρυ Hom. — проливать слезы;

(κύκλα ἀμφὴ ὀχέεσσι Hom.)

(αἰγίδα ἀμφ΄ ὤμοις, ῥάκος ἀμφί τινι, med. ἀμφὴ ὤμοισιν ξίφος Hom.; κρήδεμνον πλοκάμοις Anth.)

(τὸ δίκτυον εἰς τέν θάλασσαν NT.; ἀμφί τινι χεῖρας и πήχεε Hom.)

(τινὰ ἐν δαπέδῳ и ἐν κονίῃσι Hom.)

(οἶκον Aesch.)

(τινὰ γῆς ἔξω Soph.)

(τινὰ ἐς κακόν Hom.; τινὰ εἰς δεῖμα Her. и εἰς φόβον Eur.)

(νῆας ἐς πόντον Hom.; ὄμματα ἑτέρωσε Hom. и πρὸς γῆν Eur.; πρὸσωπον εἰς γῆν Eur.)

(ἑτέρωσε κάρη Hom.)

(ἵππους πρόσθε Hom.; κάτωθε τὰ μοσχία Theocr.)

(τινὰ δουρί Hom.; τινὰ κακοῖς Eur.)

(τινά Pind.)

(ἰὸν ἐνὴ στήθεσσί τινι Hom.)

(ὕπνον ἐπὴ βλεφάροις Hom.)

(τί τινι ἐν θυμῷ Hom., θυμῷ Aesch. и εἰς θυμόν Soph., Plut., ἐν στήθεσσι Hom. и ἐν καρδίᾳ Pind.; λύπην τινί Soph.)

(μῆλα ἐν νηΐ Hom.)

(χρόα βάλλεσθαι λουτροῖς HH.)

(ἐν πέδῳ Aesch.): ( о реке) изливаться, впадать (ποταμὸς εἰς ἅλα βάλλων Hom.)

(τινά Hom., Eur.)

(ἡνίοχον κονίης ῥαθάμιγγες ἔβαλλον Hom.)

(οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς NT.)

(ἀκτῖσιν Hom.; γαῖαν Eur.; σελήνη βαλλομένη διὰ θυρίδων Anth.)

(χαράκωμα πρὸς τῇ πόλει Dem.; χάρακα Polyb., Plut.)

(τι ἐπὴ θυμῷ и μετὰ φρεσί Hom.; ἐνὴ φρεσί Hom., Hes. или ἐπ΄ ἑωυτοῦ Her.)

βαλεσθαι ἐς γαστέρα γόνον Her. — забеременеть

(τι πρός τινα Plat.)

(τινί τι ἀντί τινος Plat.; τί τινος и τι πρός τινα Plut.)

(δολιχῆς τέρμα κελεύθου Aesch.)

(τάλαντα Hom.; τὸ πρόσωπον εἰς τέν γῆν NT.)

(ἅμα τῷ κλῖναι τὸ τρίτον μέρος τῆς νυκτός Polyb.; ἥ ἡμέρα ἤρξατο κ. NT.)

(μάστιγα ποτὴ ζυγόν, σάκεα ὤμοισι Hom.)

(ἅρματα πρὸς ἐνώπια Hom.)

(κλῇθρα Soph.)

(φύλλα κεκλιμένα Hom.)

(τινὰ εἰς εὐνήν Eur.)

κλίνθη κεκμηώς Hom. — (Ахилл) лег усталый;

(ἔντεα χθονὴ κέκλιτο Hom.)

(ἁλί Hom.; εἰς τὰς ἄρκτους Polyb.; πρὸς Φοινίκην Diod.)

(λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισίδι Hom.)

(Ἀλφεοῦ πόρῳ Pind.)

(τι ἐκ τῶν ἀριστερῶν ἐπὴ τὰ δεξιά Plat.)

(ὄσσα πάλιν Hom.)

κ. μάχην Hom. — изменять ход сражения

(Τρῶας Hom.; παρεμβολὰς ἀλλοτρίων NT.)

κ. ἐπ΄ или παρ΄ ἀσπίδα Polyb. — поворачиваться в сторону щита, т.е. налево;

(τινὰ μάστιγι Soph.)

(τινὰ μαχαίρᾳ Soph.; τινὰ πρὸς ἧπαρ φασγάνῳ Eur.; π. εἰς τὰ στέρνα и κατὰ τὸ στέρνον Xen.; ῥοπάλῳ π. τινὰ τὸ νῶτον Arph.)

(ὅταν παίσῃ ἄνθρωπον, sc. ὅ σκορπίος NT.)

(ξίφος λαιμῶν εἴσω Eur.)

(τοὺς σφῆκας ἀπὸ τῆς οἰκίας Arph.)

(στήλην Soph.; πρὸς τὰς πέτρας Xen.)

(πρὸς κύμασιν ἄτης Aesch.)

(ἅρμα καὴ ἵππους Hom.; ταῦρον διὰ τοῦ ἄστεος Plut.; γῆν πρὸ γῆς ἐλαύνεσθαι Aesch.)

(ἀρίστας βοῶν Hom.; ὅ τι δύναιντο Xen.)

(βόας καὴ μῆλα Hom.; τὰς βοῦς Plat.; λείαν Plut.)

(τινὰ ἐκ δήμου Hom.; τινὰ ἐκ δόμων и ἀφ΄ ἑστίας Aesch.; ἐκ γῆς Soph. и γῆς Eur.; μίασμα Soph. и ἄγος Thuc.)

(νῆα Hom.; τὰς ναῦς Arph.; τριήρεις Plat.)

(τινά Hom.)

(τινὰ σκήπτρῳ Hom.)

(στρατόν Pind.; στρατιήν Her.)

(δόρυ διὰ στήθεσσιν Hom.; χαλκὸν ἐν πλευραῖσι Pind.)

(τινὰ ὦμον φασγάνῳ Hom.; ἐλαύνεσθαι εἰς τὸν μηρόν Luc.)

(τέν οὐλέν ὀδόντι Hom.)

(τι διὰ μέσου τινός Plat.)

πνεῦμα σφοδρῶς ἐλαυνόμενον Arst. — сильный взрыв (сжатого) воздуха;

(τὸν ἑαυτοῦ ὁδόν Arph.)

(τὰ τέλη ἐπὴ τὰς ἐσχάτας τιμάς Plut.)

(τινὰ εἰς ὀργήν Eur.)

(τάφρον Hom.; αὔλακα Hes., Pind.; ἀμπελίδος ὄρχον Arph.)

(τεῖχος Hom.)

(δάκρυ εἰς γαῖαν Eur.)

(κολῳὸν ἔν τισι Hom.)

(ἀρετάς Pind.)

(ἀσπίδα χαλκείην Hom.; ἐληλαμένος σίδηρος Plut.)

(Ἰωνίαν πᾶσαν Aesch.)

(ἐπὴ κύματα Hom.)

(νύκτα διὰ δνοφερήν Hom.)

(ἐς τὸ ἄστυ Her.)

(ἐπὴ τέν Ἀττικήν Plut.)

(εἰς τὰς τάξεις τῶν Ἑλλήνων Xen.)

ἐς πᾶσαν κακότητα ἐλάσαι Her. — совершить всяческие злодеяния;

(πεδίῳ Hom.; ἐπὴ γᾷ Soph.; ἐπὴ τέν γῆν Plat.; ἐπὴ τῆς γῆς и εἰς τέν γῆν NT.; πρὸς οὖδας Eur.; ἀπ΄ οὐρανοῦ Aesch.; εἰς βόθυνον, ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἀπὸ τῆς τραπέζης NT.)

(ἐνὴ νήεσσι Hom.; ἐπ΄ ἀλλήλοισι Hes.)

π. δορί Eur. — пасть сраженным копьем;

(οἰκία ἔπεσε NT.)

(ἄνεμος πέσε Hom.)

ἐκ θυμοῦ π. τινί Hom. — лишаться чьей-л. благосклонности;

(ἐξ ἀρκύων Aesch.; ἔξω τῶν κακῶν Arph.)

(εἰς ὀργήν Thuc.; τῆς ἀπειθείας NT.)

(ταῦτα εἰς τέν προτέραν ἔπεσεν Ὀλυμπιάδα Polyb.)

(εἰς γένη ταῦτα, ὑπὸ παραγγελίαν οὐδεμίαν Arst.)

τούτου ἐχόμενος, ἡγοῦμαι οὐκ ἄν ποτε πεσεῖν Plat. — полагаю, что, придерживаясь этого, я никогда не ошибусь

(εὐκοπώτερόν ἐστι τὸν οὐρανὸν καὴ τέν γῆν παρελθεῖν ἢ τοῦ νόμου μίαν κεραίαν πεσεῖν NT.)

(νήεσσι Hom. и νεῶν Soph.; πολεμίοισι Her.; πρὸς τοῖχον Hes.; ἐς τούσδε τόπους Soph.; δῶμα Eur.; ὅμοιον ὁμοίῳ ἀεὴ πελάζει погов. Plat.)

(τινὰ Ἰθάκῃ, νέας Κρήτῃ Hom.)

(ἀέρες καὴ αἰθῆρ καὴ ὕδατα Plat.)

ἀ. παρὰ νηυσὴ βαθεῖα ἦν Hom. — вокруг кораблей был густой туман

γῆς ἰσόμοιρος ἀ. Soph. — воздух, отовсюду окружающий землю;

(κύνας Xen.)

(ἔλαιον ἀνατριφθέν Arst.)

(ἐκκλίνειν καὴ διαβεβηκέναι Arst.; κολοσσοὴ διαβεβηκότες Plut.)

(τάφρον Hom.; ἐπὴ κλίνην ἀπὸ κλίνης Plut.; перен. διαβῆναι ἐξ ἄλλου γένους εἰς ἄλλο Arst.)

(ποταμόν Her., Xen., Plut. и διὰ ποταμοῦ Xen.; τὸν Εὐρώταν Plut.)

(ἐς Ἤλιδα διαβήμεναι Hom.; ἄνευ γεφυρῶν Xen.; εἰς τέν νῆσον Arst.; εἰς Ἀσίαν ἐξ Εὐρώπης Plut.; πρὸς τὸ τῆς Ἄγρας, sc. ἱερόν Plat.)

(τῷ λόγῳ ἔς τινα Her.)

(τῇ δυνάμει τοῦ λόγου Plut.)

(κρίσεις Plat.; ἀμφισβητήσεις Arst.)

μέχρι ἑκατὸν δραχμῶν νομίσματος κύριοι διαδικάζοντες Plat. — уполномоченные присуждать к штрафу до ста драхм;

(περὴ τῶν ἀμφισβητουμένων Plat.; ὑπὲρ σύλων Arst.)

(στρόμβοι κόνιν εἱλίσσουσι Aesch.)

ε. βλέφαρα Eur. — оглядываться вокруг, озираться;

(αἰθέρ κοινὸν φάος εἱλίσσων Aesch.; Ἥλιος ἵπποισιν εἱλίσσων φλόγα Eur.)

(πλόκαμον περὴ ἄτρακτον Her.; λίνον ἡλακάτᾳ Eur.)

(ὅπλοις Ἀργείων στρατόν Eur.)

(μῆτίν τινα Soph. - v. l. ἐρέσσειν)

(περὴ τέρματα Hom.)

(εἱλίσσων χορός Eur.)

(τὸ περιβόλαιον NT.)

(ποταμὸς εἱλιγμένος Hes.; πόροι ἑλισσόμενοι Arst.; ὅ Νεῖλος ἐλίττεται πρὸς τέν μεσημβρίαν Diod.)

καλῶς κακοὺς λόγους ε. Eur. — искусно перемежать свои речи клеветой

(ἑλισσόμενος περὴ φύσας Ἥφαιστος Hom.)